Important Political News

[Rasputin]

برنارد لوئيس تاريخدان و اسلام شناس بريتانيايی الاصل آمريکايی رويارويی اتمی ايران با آمريکا و اسرائيل را قريب الوقوع خوانده و نسبت به آن هشدار داده است.
وی در مقاله اخير خود در روزنامه وال استريت جورنال می نويسد يک ايران اتمی به احتمال زياد از سلاح هسته ای عليه اسرائيل و آمريکا استفاده خواهد کرد.

به گفته اين اسلام شناس مورد علاقه نو محافظه کاران آمريکايی اظهارات محمود احمدی نژاد رئيس جمهور ايران نشان می دهد که اين کشور يا سلاح هسته ای را در اختيار دارد يا اينکه در شرف دستيابی به آن است.

او می نويسد اعتقاد محمود احمدی نژاد رئيس جمهور ايران به نبرد نهايی خير و شر در آخر زمان می تواند در آينده به حمله غافلگيرانه اتمی ايران به آمريکا و اسرائيل منجر شود.

ترديد ناظران

جيمز گلوين استاد تاريخ و علوم سياسی در دانشگاه لوس آنجلس با اين نظر آقای لوئيس مخالف است.

او در مصاحبه ای با بخش فارسی بی بی سی در واشنگتن گفت:

"برنارد لوئيس فرض را بر اين گذاشته است که احمدی نژاد تا زمانی که ايران به سلاح هسته ای دست يابد رئيس جمهور ايران باقی خواهد ماند. مطالعات سازمان سيا نشان می دهد ايران سالها تا سلاح هسته ای فاصله دارد. به علاوه سياست خارجی ايران بر اساس اعتقاد به آخر زمان تعيين نمی شود. جورج بوش هم که يک شخص مذهبيست به آخر زمان اعتقاد دارد."

دولت ايران تاکيد دارد که برنامه هسته ای اين کشور برای مقاصد صلح آميز است.

اما برنارد لوئيس هشدار داده است که انتخاب روز ۲۲ ماه اوت از سوی ايران برای پاسخ دادن به مجموعه پيشنهادات گروه 1+5 بی دليل نيست.

۲۲ اوت امسال با ۲۷ ماه رجب يعنی سالروز مبعث پيامبر اسلام مقارن است.

آقای لوئيس می گويد اين روز می تواند موعد مناسبی برای حمله اتمی ايران به اسرائيل باشد.

جان اسپوزيتو استاد امور بين الملل در دانشگاه جورج تاون توصيه های برنارد لوئيس به کاخ سفيد در جريان حمله سه سال پيش آمريکا به عراق را "فاجعه" می خواند.

او می گويد: "پروفسور لوئيس برخلاف نظرات سابق خود به دولت آمريکا توصيه کرد که دموکراسی بايد به طور فعالانه در خاورميانه و به ويژه در عراق ترويج داده شود. ولی او با تمام دانش خود نتوانست درگيری های قومی و مذهبی را در اين کشور پيش بينی کند. برنارد لوئيس در واقع پدر خوانده احمد چلبی است چرا که او معتقد است چلبی به عنوان يک مسلمان غيرمذهبی الگويی برای رهبران جهان اسلام است."

با اين همه، به عقيده جيمز گلوين برنارد لوئيس يکی از شخصيت های دانشگاهی برجسته در آمريکاست.

او می گويد دولت اين کشور هنوز به نقطه نظرات او علاقمند است:

"من برای معلومات او احترام زيادی قائلم. وی بر ۹ تا ۱۱ زبان خارجی تسلط دارد و شاگردان نخبه ای تربيت کرده است. نظرات برنارد لوئيس و اساتيد دانشگاهی مانند فواد عجمی هنوز از اعتبار زيادی در کاخ سفيد برخوردار است."

[Rasputin]

مديرمسئول "شرق" بركنار شود
اطلاعيه فرمانداری نظامی
بنام "هيات نظارت بر مطبوعات"





هيات نظارت بر مطبوعات كه سركوبگران مطبوعات دوران اصلاحات آن را قبضه كرده اند، وظيفه قاضی مرتضوی را خود راسا برعهده گرفته و در يك اخطار كودتائی كه به اطلاعيه فرمانداری نظامی شبيه است، دستور تغيير مديرمسئول روزنامه شرق را صادر كرد. مطابق اين اطلاعيه، به روزنامه شرق يك ماه فرصت داده شد كه مديرمسئول كنونی را بركنار كرده و مديرمسئول ديگر را معرفی كند. 3 اتهام روزنامه شرق اينگونه در اطلاعيه هيات نظارت اعلام شده است:
١- انتشار مطالب الحادی

٢- انتشار مطالب تفرقهآميز مشتمل بر توهين به شخصيتهای دينی، سياسی و ملی
٣- انتشار مطالب مغاير با مصوبات شورای عالی امنيت ملی

(مديرمسئول شرق كه فرمان بركناری او صادر شده، "مهدی رحمانيان" است كه هيات نظارت او را ملعون تشخيص داده است! در همين رابطه با شكايت شورای نگهبان و بسيج دانشجوئی پرونده ای برای او تشكيل داده اند.)

[Rasputin]

[Rasputin]

حسن نصرالله
آنگونه كه
جمهوری اسلامی
می خواهد
كوروش عليائي




چند شب پيش صحبتهای سيد حسن نصرالله را از تلويزيون ميشنيدم. چيزی گفت نزديك به اين مضمون كه من اعتراف ميكنم اسرائيل در اين روزها دو پيروزی بزرگ به دست آورده است. يكی قانا و يكی بعلبك. همآن لحظه به نظرم رسيد اين طنز را اگر من مينوشتم چوبی فراخور آستينم مييافتند و ترتيبم را ميدادند. اما حالا سيد حسن ميگويد و ايراد ندارد.
در همان صحبتها وقتی سيد حسن از مذاكره و ترك مخاصمه حرف ميزد به دوستم گفتم «اين كه تلويحا وجود اسرائيل را پذيرفته است.»

دوستم در جواب گفت «اشتباه ميكنی. تلويحا نيست.

حال روزنامهنگاری در تهران ميتواند حرفی مثل حرف رهبر حزبالله لبنان بزند؟ هنوز هيچ روزنامهای مجاز نيست در تيتر مطالبش بنويسد «اسرائيل».

سياست تلويزيون جمهوری اسلامی و فاكسنيوز مثلا دربارهی سيد حسن نصرالله يكسان است. هر دوی اينها تعمد دارند از اين آدم لبخند و شوخی و ملايمت پخش نكنند. تصوير غالبی كه از اين آدم نشان ميدهند مشت گره كرده و فرياد است. در حالی كه نصرالله اصلا آدم شوخی است. در صحبتهايش هميشه لبخند ميزند . ميخندد و چيزی ميگويد كه ديگران بخندند. اما اين تصوير نصرالله غير مجاز است. نصرالله بايد خشن باشد. بايد النصر بالرعب باشد. يادم هست پخش مستقيم مراسم معاوضهی اسيران لبنان و اسرائيل را تلويزيون خودمان نشان ميداد. كسی همزمان صحبتهای نصرالله را ترجمه ميكرد. همه را ترجمه كرد تا رسيد به آزادی نسيم نسر. نسيم نسر يك يهودی لبنانی است كه اسرائيل زندانيش كرده و آزادش نميكند. او را و سمير قنطار و يك نفر ديگر را نگه داشتند تا با رون آراد معاوضه كنند.

سيد حسن گفت نسيم نسر هم مثل من لبنانی است و نسر است (مثل من كه نصر ام) و مثل من از حقوق يك شهروند لبنانی برخوردار است و بايد بتواند آزاد در كشور خودش زندگی كند. اين صحبت چند دقيقه طول كشيد و در تمام اين مدت مترجم محترم هيچ كلمهای از حرف سيد حسن را ترجمه نكرد. بالاخره تشخيص ايشان اين بود كه او بيجا ميكند خودش را با يك يهودی مقايسه ميكند و آبروی اسلام و مسلمين را به خطر مياندازد.

اين سيد حسن نصرالله را تلويزيون ما و فاكسنيوز نميپسندند. سيد حسنی را ميپسندند كه مشتهاش گره كرده باشد، صدايش خشن و گرفته و در حال فرياد زدن.

نصرالله نه در زبان كه در عمل نزديكترين كس به امام موسی صدر است. آنها كه امام موسی را ديپلماتيك ميبينند يادشان رفته و دوست ندارند يادشان بيايد كه اولين حركت مقاومت مسلحانه را او در لبنان پايهگذاری كرد و نامش را امل گذاشت. آنها كه امام موسی را از نصرالله جدا ميبينند نديدهاند كه وقتی نصرالله از او صحبت ميكند چه حالی ميشود. آنها كه حزبالله را از امام موسی جدا ميبينند يادشان رفته كه سيد عباس موسوی در معهد الدراسات پيش امام موسی درس خواند و بعد هم در عراق شاگرد محمد باقر صدر (پسرعموی امام موسي) بود.

[Rasputin]

مرگی كه
شورشی را
در پی نداشت!
نادر فتورهچی




....

در سالهای پرهياهوی دهه 60، زمانی كه پادشاه وقت ايران در حال بازديد از موزه شهرداری برلين بود، جوانی آلمانی به نام «بنه اونه زورگ» تحت تاثير تفكرات چپگرايانه گروههای سياسی مهاجر ايرانی (مشخصاً كنفدراسيون دانشجويان و سازمان انقلابی جوانان حزب توده در خارج از كشور) به واسطه حماقت يك نيروی پليس كه پيش از حد «مجاز» دچار هيستری شده بود كشته شد. مرگ اين جوان سلسلهای از التهابات را آفريد كه طی سالهای 67 و 68 منجر به تزلزل دولت آلمان و البته در نهايت سقوط دولت دوگل در فرانسه شد.



در مورد ديگر، پسربچه 14 سالهای "هكتورپترسون" در سال 1976 در كيپتاون و در جريان مبارزات سياهان عليه حكومت آپارتايد در حال تماشای اعتراض بانتونشينهای منطقه روسيوو به طور كاملاً «تصادفی» هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد.

مرگ «بيعلت» هكتور همان جرقه اوليه در خرمن آماده اشتعال شد كه سرانجام در سالهای بعد به آزادی ماندلا و سرنگونی حكومت آپارتايد در آفريقای جنوبی منجر شد.

شايد بتوان اين روزها «مرگ نوع سومی» را هم اگرچه استثنا باشد، در خاطره ثبت كرد. مرگی معطوف به فعلی سياسی كه در «تنهايی عريان» رخ ميدهد، آگاهانه انتخاب ميشود و البته هيچ نقطهای را در عالم واقع تكان نميدهد. هيچ نظمی را دگرگون نميكند و در خود فروخورده ميشود و احياناً در كنار سيمای پرزرقوبرق «شهر» و نور نئونهايی كه «كالا» تبليغ و تجويز ميكنند و فرصت انتخاب و تامل را از ديدگان ميگيرند، به گوشهای در يكی از سياهچالهای ذهن محصور ما پرتاب ميشود و البته علتش هم هرگز اهميت پيدا نميكند.

[Rasputin]

[Rasputin]

از مشكلات امروز و ديروز ما اين بود كه برای اصلاحات تعريف درستی نكرديم و هركسی از ظن خود يار اصلاحات شد. اصلاحاتی كه مورد نظر من بود راهی است كه معتقدم اگر درست ادامه پيدا ميكرد نتايج بهتری داشت و اين درست شبيه آن چيزی است كه در مشروطيت اتفاق افتاد. نهضت مشروطه خواستار يك تحول بنيادی در جامعه بود زيرا درك كرده بود جامعه درحال تحول است و ميخواست آن را بشناسد جهت داده و هدايت كرده و به نهادی پويا تبديل كند، اما مورد جفا قرار گرفت و نخبگان و سياستمداران ما نخواستند نسبت به آن اهتمام كنند.

فكر ميكنم با وجود همه بحثهايی كه اين روزها انجام ميشود آن تفكر اصيل اصلاحی كه در قبل از مشروطيت وجود داشت و بعد از مشروطيت غريب ماند، امروز هم غريب است؛ گرچه بحمدالله بيداری اميدوار كننده ای هم در سطح نخبگان و هم جامعه مشاهده می كنيم.

معتقدم اصلاحات مشكلات فراوانی داشته و از دو لبهی قيچی كه وجود داشت تحت فشار بود؛ زيرا از يك طرف مورد حمله قرار ميگرفت كه چرا به دين و پايههای آن وهويتش وفادار است و از سوی ديگر مورد اعتراض قرار ميگرفت كه چرا ميخواهد نوآوری كرده و تحول ايجاد كند.
اشتباه است اگر كسانی تصور كنند كه منشا تحولاتند زيرا تحول يك پديده اجتماعی است كه ايجاد می شود اما، اگر آن را بفهميم و با تحول همگام شويم ميتوانيم آن را هدايت كنيم تا نيايد به صورت سيل همه چيز را ببرد. اين خيالی باطل است كه تصور كنيم با يك كتاب نوشتن و حرف زدن جامعه تحول پيدا ميكند يا نميكند؛ زيرا جامعه تحولش را پيدا ميكند. امروز فرزندان ما غير از گذشتگان هستند و بخشی از مشكلاتی كه در جامعه ما وجود دارد به خاطر همان تضاد و تناقضاتی است كه بين گذشته و آينده و گذشته و حال وجود دارد.

در نظام جمهوری اسلامی، حضرت امام (ره) با اينكه مورد قبول مردم بود عنوان رهبری و اختيارات خود را به قانون اساسی سپرد تا مردم رسما هم رای بدهند و با رای بيش از 98 درصدی مردم رهبريشان تصويب شد. ما نميتوانيم و نبايد اين نظام را به هم بزنيم آن هم به هوی و هوس كه انسانی در سر ميپرواند من بارها گفته ام زمزمه گذر و عبور ازقانون اساسی بسيار خطرناك است. درست است كه ايرادات و مشكلات وجود دارد اما با بوالهوسی و توهمات نمی شود از يك حركت عظيم مردمی گذر كرد و جامعه را به ناكجا آباد هدايت نمود. برخی فكر ميكنند اگر جمهوری اسلامی برود يك نظام دموكراتيك خيلی شسته و رفته به آنها ميدهند، آنها همه چيز را از شما خواهند گرفت اما اصلاحات ميگفت نظام مبنای كار ما و انقلاب اسلامی مبنای هويت ماست. معتقديم درون چرا بايد در كشور ما لايحهای بدهند و در مورد انتخابات رياست جمهوری بخواهند ابرو را درست كنند اما چشم را هم كور كنند؟ چرا بايد افرادی كه به صورت خاصی در جايی قرار گرفتهاند اگر تاييد كردند فرد ميتواند كانديدای رياست جمهوری شود و اگر تاييد نكردند و نتوانست آنان را قانع كند كه او را تاييد كنند او حق ندارد كه در انتخابات شركت كند؟ ما حق نداريم حق مسلم قانونی را از افراد جامعه سلب كنيم. در مسالهی انتخابات از الگوهای دنيا استفاده كنيد و از تشكيل احزاب سالم و در چارچوب حمايت كنيد و اگر احزابی را كه حد نصاب طرفداران را دارند نامزدهايی را معرفی كردند بيايند و رقابت كنند. گزينش كسانی كه شرايط را دارند از ميان اين سه - چهار هزار نفر كار دشواری است، ولی راه حل آن نيست كه به شيوه ای متمسك شويم كه هم خلاف روح قانون اساسی است و هم ناقض حقوق مسلم افراد و جامعه است.

تحولات در جامعهی ما بايد از پايين به بالا شكل بگيرد. اين تحولات را بايد كسانی انجام دهند كه امكانات در اختيارشان باشد. اما بسياری از اين امكانات در اختيار كسانی كه با رای مردم مسووليت پيدا می كردند نبود.

دانشگاهها

سالی كه انقلاب شد ما 150 هزار دانشجو داشتيم و سالی كه من بر سر كار آمدم 750 هزار دانشجو در كشور وجود داشت و سالی كه مسووليت را ترك كردم تعداد دانشجويان كشور 2 ميليون و 200 هزار نفر بود اما آيا اين تعداد دانشجو برای جامعهای كه 70 درصد آن سن كمتر از 35 سال دارند كافی است؟ ما بايد بين دانشگاه، جامعه، محيط صنعت و كار ارتباط برقرار كنيم. يعنی كميت و كيفيت را با هم در نظر بگيريم. در دوره من ترتيبی اتخاذ كرديم تا دانشجويان كشور در بخشهای مختلف صنعتی و كشاورزی و مديريتی مشغول كار شوند. ما ميخواستيم اين ارتباط را ايجاد كنيم تا دانشجويان ما بعد از ورود به عرصهی اجتماعی فعال باشند. تعداد استاديار دانشيار و استاد دورهی هشت ساله را با دورههای قبل مقايسه كنيم ميبينيم كه اين تركيب هيات علمی كاملا بنفع تخصص های بالاتر تغيير كرده است. پس افزايش كمی با ارتقا كيفی منافات ندارد. لذا معتقدم بايد برای اين سيل خروشان جوانانی كه پشت در دانشگاهها حضور دارند ظرفيتسازی كنيم و در عين حال برای اين افراد ايجاد زمينه كنيم تا كارآمد و كارآزموده باشند و بعد از فارغالتحصيلی تنها متوقع نباشند بلكه كارآمد و كارآزموده هم باشند.

نفت

در كشورهائی نظير ايران، به خاطر فعال نبودن بخش خصوصی و فراهم نبودن امكانات برای فعاليتهای مستقل يك نوع وابستگی به حكومت در همهی اجزای آن وجود دارد كه حتی عرصهی اقتصادی را نيز در بر ميگيرد و تا زمانی كه منبع لايزال و آسانی چون نفت در اختيار حكومتها باشد اين حكومت احساس نيازی به مردم نخواهد كرد و زمينهسازی برای رشد بخشهای مستقل و آزاد در زمينههای اقتصادی وفرهنگی و اطلاعرسانی نخواهد داشت و بههمين دليل از جمله كارهای قابل توجه دولت من تلاش برای كاهش اتكاء به نفت در بودجه دولتی بود كه تاسيس حساب ذخيره ارزی بهمين منظور بود. ولی فكر می كنم و متاسفم كه اين جريان امروز روند معكوس پيدا كرده است. بخشهای خبری هم زبان و هم چشم و گوش ملت هستند

از جمله مشكلات ديگر اينكه در زمينهی اطلاعرسانی، سرمايهگذاری برای بخش های آزاد و مستقل دشوار است؛ زيرا احساس ميكنند اگر خبر آزاد باشد و در مسير خاصی قرار نگيرد موجب تضعيف حكومت خواهد شد و اين درست نيست زيرا بخشهای خبری هم زبان و هم چشم و گوش ملت است و رسانههايی كه معتقد به نظام هستند فعاليتشان موجب تقويت نظام ميشود. جامعهی ما به لحاظ تاريخی جامعهای ديكتاتورزده است. اگر هم اينطور نباشد باز هم امكان سقوط ما به وادی ديكتاتوری وجود دارد. فكر نكنيم با اعمال زور و با ساكت كردن بخشهايی كه نميپسنديم و از بين بردن فضا برای جلوگيری از صداهای متفاوت اساس كار را محكمتر كردهايم.

اگرمسير انتخابات بسته شود و نگذارند جز يك سليقه بيايد و اين احساس ايجاد شود كه فضايی برای آمدن افرادی كه سليقههای مختلف دارند وجود ندارد افراد اصيل انقلابی با وجود اينكه فضايی برای حضور ندارند پشت به نظام نخواهند كرد. اما راه برای كسانی باز ميشود كه نسبت به اصل نظام ترديد ايجاد ميكنند. احساس نكنيم اگر افراد دلسوز و خبرگزاريها و رسانه های نتوانستند حرف بزنند حكومت تقويت ميشود . احساس نكنيم اگر افراد دلسوز حرف نزدند و خبرگزاريها و رسانه های ما نتوانستند حرف بزنند نظام و حكومت تقويت ميشود. بايد توجه داشته باشيم در اين شرايط زمينه برای رشد نيروهايی فراهم ميشود كه نقد نميكنند بلكه هميشه به فكر براندازی هستند.

امريكا و خاورميانه

آمريكا به طور كلی خود را پدربزرگ جهان ميداند و اروپا نيز با وجود آنكه برخی از كشورهای آن از سلطهی آمريكا ناراضی هستند در مقابل اين كشور احساس حقارت ميكنند؛ زيرا در مقياسهای مادی، امكانات آمريكا قابل قياس با ديگر كشورها نيست.در جنگ جهانی دوم نيز آمريكا احساس ميكند وجود او اروپا را از فاشيسم و نازيسم نجات داد و اروپا را وامدارخود می داند خاورميانه نيز در اين ميان نقطهای است كه آمريكا نميتواند از آن بگذرد.

سخنرانی 27 ماه می بوش در يك دانشگاه نظامی مشخص ميكند كه تكليف آنها با پروندهی هستهيی ما، خاورميانه، حزبالله، حماس و همه حكومتهای مستقل چگونه است. بوش در اين سخنرانی ميگويد جنگ سرد جديد آغاز شده است. در دوران ترومن جنگ سرد برای حمايت از اروپا و جهان آزاد در مقابل توتاليتاريانيسم، ماركسيسم و كمونيسم بود. امروز كمونيسمی در دنيا نيست اما آنها مدعی دورانی در جنگ با ابعاد وسيعتری هستند و مدعی اند با نظام های ايدئولوژيك و اقتدارگرای حامی تروريسم جنگ دارند درحاليكه خود ايدئولوژيك ترين حكومت ها را دارند و نيز منشا تنش و نا امنی در سراسر جهان هستند. درست است كه آمريكا عليه تروريسم اعلام جنگ كرد اما اين تروريسم حاصل كار خودشان است يا سياست هايشان سبب تشديد و گسترش تروريسم است. او نقطه محوری جنگ خود را خاورميانه معرفی می كند.آمريكا ميگويد در اين كشورها دموكراسی حاكم شود، اما خودشان هم ميدانند كه دروغ ميگويند. آنان معتقد به مبارزه با تروريسم نيستند، بلكه نگران آنند كه كشورهای ديگر تئوری آمريكا را كه آن را مبارزه با تروريسم معرفی ميكند قبول ندارند.
بوش در اين سخنرانی بارها اعلام كردهاست كه ايران بزرگ ترين دشمن ماست. بنابراين در خاورميانه به اصطلاح بزرگ ، آمريكا حتما ميخواهد ايران مستقل ، در آن نباشد.

به عقيدهی من ايران در ميان كشورهای خاورميانه در تجربه دموكراسی از ديگران جدی تر است و اتفاقا اين تجربهی دموكراسی متكی بر ايمان مردم است. لذا اگر دنيای اسلام بخواهد تجربهی دموكراسی انجام شود بايد تجربهی دموكراسی را با قرائت امام (ره) مورد توجه قرار دهد.
ما نيز به خاورميانه بزرگ اعتقاد داريم اما خاورميانهای كه براساس هويت خود از حكومتهای خودكامه رها شود مردم حاكم بر سرنوشت خود شوند و زمينهی رشد علمی اقتصادی و فنی در اين كشورها فراهم شود و از امكانات خود استفاده كنند و اين خاورميانه با خاورميانه بوش فاصلهی 180 درجهای دارد.

در ديدار با يكی از مقامات سابق آلمان در آستانه تغيير صدراعظمی دراين كشور، گفتم درقضيه پرونده هسته ای ايران يك اصل اين است كه ما فن آوری هستهيی را ميخواهيم و روی پای خودمان هم هستيم و افتخارش هم مال دولت من است اين يك خواست ملی است مورد تاييد رهبری است و ملت ما نيز آن را ميخواهد و ما نيز از آن نميگذريم شما نيز سياستهای خود را بر مبنای اين اصل تنظيم كنيد. من به او گفتم سياست ديگر استراتژيك ما حسن رابطه با اروپاست؛ زيرا با آمريكا اختلاف داريم. اختلافی كه فعلا هم حل نميشود. البته اين سياستی است كه آن را به عنوان رييسجمهور نميگويم همينطور به عنوان فردی كه رييسجمهور بوده بلكه آن را به عنوان سياستهای كلی نظام مطرح ميكنم و اين سياستی است كه با رفتن يك رييسجمهور و آمدن رييسجمهور جديد تغيير نميكند. از او سوال كردم اما شما چه نقشی در تحولات داريد؟ عراق و افغانستان را آمريكا تصرف كرد. شما هيچ پايگاهی در اين دو كشور و نيز ديگر كشورها نداريد، حتی در جريان خاورميانه و رابطه اسراييل و اعراب و سرنوشت فلسطينی ها آمريكا اجازه مداخله به شما نمی دهد، اما ايران بدون آن كه سرمايهگذاری نظامی، سياسی و اقتصادی كرده باشد با تكيه بر نفوذ و مكانت معنوی و سابقه اش جايگاه بسيار والايی در منطقه دارد. در عراق وقتی انتخابات برگزار ميشود كسانی كه جزو دوستان ما هستند رای ميآورند همچنين در افغانستان و پايگاه معنوی ما در لبنان هم روشن است. گمان نكنيد حزبالله ابزار دست ايران است برنامه ريزی خاصی داريم . بلكه ايران دارای چنان موقعيتی است كه خود به خود موثرترين كشور منطقه است و شما اگر بخواهيد در منطقه حضور داشته باشيد از راه ايران مستقل و مقتدر است كه ما هم استقبال می كنيم، ولی با حفظ عزت و حقوق خود. بياييد و سياست واقع بينانه داشته باشيد از جمله در مساله هسته ای حق مسلم ايران را محترم بدانيد و بر اساس مذاكره منطقی و بدون فشار ديگران به پيش برويم. حال هم تاكيد می كنم كه عين پافشاری بر حقوق و عزت ملت خود بايد بكوشيم بدون استقبال از بحران به سوی حل عادلانه مساله حركت كنيم.

[Rasputin]

درايران
شيرين عبادی خواستار تشكيل
كميسيون ملی حقوق بشر شد



شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل و از بنيانگذاران كميته دفاع از حقوق بشر درايران، خواستار تشكيل كميسيون ملی حقوق بشر در ايران، با حضور نمايندگانی از نهادهای حقوق بشری، دولت، مجلس، ارباب جرايد و فعالان سياسی شد. خانم عبادی گفت:

در اين كميسيون نهادهای مستقل حقوق بشر اكثريت اعضای آن را تشكيل ميدهند اما در كنار آنها نمايندگانی از حكومت، پارلمان و گروهی از خبرنگاران و تعدادی از فعالان سياسی حضور خواهند داشت. مجموعه تصميمات كميسيون ملی حقوق بشر كه اكثر اعضای آن را افراد كاملاً مستقل تشكيل ميدهند، ملاك اعتبار برای وضعيت حقوق بشر در هر كشوری محسوب ميشود. نظير چنين كميسيونی امروز در بسياری از كشورها تأسيس شده و جايگاه خاص خود را نيز پيدا كرده است. در كميسيون ملی حقوق بشر دولت هم نماينده دارد و مشكلات خود را در آن بيان ميكند. همچنين نمايندگانی از پارلمان حضور دارد كه ميتوانند راهكارهای قانونی خود را برای كاستن از موارد نقض حقوق بشر ارايه كنند. افراد مستقل فعال در عرصه حقوق بشر و NGOهای حقوق بشری همواره خواهان پيشبرد حقوق بشر و تحقق مطالبات مردمی در اين عرصه هستند. حقوق بشر يك فرهنگ است كه بايستی در بين مردم اشاعه پيدا كند. خوشبختانه جامعه ايرانی به ميزان كافی نسبت به موارد نقض حقوق بشر در سطوح مختلف چه در مورد تبعيض عليه زنان و چه در مورد اقوام مختلف، آزادی بيان و دموكراسی حساسيت لازم را پيدا كردهاند و واكنشهايی كه به اينگونه موارد در جامعه نشان داده ميشود، نمايانگر سطح بالای فرهنگ حقوق بشر در ايران است.

[Rasputin]

دبيركل جديد جبهه مشاركت:
پس از 8 سال دوران اصلاحات
بار ديگر در جهان تبديل
به كشوری ماجراجو شديم
درداخل با تشكيلاتی روبروايم كه براساس سلسلهمراتب عمل میكند!

اگر امروز می خواستيم قانون اساسی بنويسيم، حتما به گونه ای ديگر می نوشتيم، اما اكنون براساس همين قانون اساسی موجود بايد فعاليت كنيم و از شعارهای راديكال و حركت های تند فاصله بگيريم. اگر سياست تنش زدائی جهانی را ادامه داده بودند، می توانستيم به منافع اتمی خود نيز دست يابيم.







محسن ميردامادی، دبيركل جديد جبهه مشاركت، پس از انتخاب به اين سمت، طی سخنان كوتاهی در باره سياست داخلی و خارجی دولت كنونی و اوضاع بغرنج كشور گفت:

پذيرفتهايم كه به تدريج حركت كنيم و انتظار بيجا نداشته باشيم و ايجاد نكنيم. اگر هم در گذشته كسانی انتظار بيجا به وجود آوردهاند و يا ما اين كار را كردهايم، تجربه نشان ميدهد كه چنين امری نبايد تكرار شود. طرح شعارهای راديكاليسم در نهايت نتيجهاش انفعال و نشستن در كنار با اين اعتقاد كه نظام اصلاح پذير نيست، خواهد بود. ما به عنوان فعالان سياسی به خود حق نميدهيم كه منفعل بنشينيم. نبايد به دليل يك دوره كوتاه عدم موفقيت، اميد خود را از دست بدهيم. بايد تجربه بياندوزيم.
ميردامادی، با بيان اين كه به مردم سالاری دينی و جمهوری اسلامی معتقديم و بين آن با جمهوری تنها مرزبندی قائليم، گفت: معتقديم چنين سخنانی با حركت اصلاحی سازگار نيست. فكر ميكنيم حركتهای ساختارشكن نتيجه نخواهد داشت؛ بنابراين بايد در چارچوب قانون حركت كنيم.
اگر نويسندگان قانون اساسی امروز ميخواستند دوباره قانون بنويسند، قانون اساسی ديگری مينوشتند؛ اما ما عليرغم نقاط ضعف و نارساييهايی كه قانون اساسی دارد، در چارچوب همين قانون حركت ميكنيم. اين مسير طولانی است؛ اما مطمئن است. در شرايط پيش آمده بايد به حداقلها اكتفا كرد. فكر ميكنيم طرح خواستههای حداكثری در شرايط فعلی معقول نيست. برای رسيدن به خواستههای حداقلی بايد تا مدتها ائتلاف را سرلوحه خود قرار دهيم؛ اما ائتلاف را به كسی تحميل نمی كنيم. ائتلاف نشانه بلوغ سياسی است. برای كسانی كه نميتوانند به حداكثر خواستههای خود برسند؛ اما نميخواهند از حداقلها بگذرند. ائتلاف را به طور جدی دنبال ميكنيم و اميدواريم ديگران هم به آن برسند.

دبيركل جديد جبهه مشاركت، درباره سياست خارجی جمهوری اسلامی گفت: فكر ميكنيم جمهوری اسلامی ايران در پايان دوره اصلاحات در منطقه موقعيتی پيدا كرده بود كه در گذشته هرگز آن را نداشت. در شرايطی كه كشورهای منطقه در وضعيتی قرار داشتند كه تهديدی از جانب آنها نبود. عراق و افغانستان هم ديگر به عنوان يك عامل تهديدی برای ايران مطرح نبودند، ميتوانستيم بيشترين تاثير را در منطقه داشته باشيم. اگر براساس منافع ملی عمل ميكرديم، می توانستيم در شرايط آرامش، تاثيرگذار باشيم. بايد همه تلاشمان در جهت رفع تنش ها باشد؛ اما از يك سال پيش حركت در جهت تنشزايی است و ما به كشور ماجراجويی تبديل شدهايم. سياست خارجی ما بايد سياست تعامل باشد نه تقابل. در تعامل با دنيا ميتوانيم حتی منافع هستهايمان را حفظ كنيم.

به خصوص در شرايطی كه كشوری مثل آمريكا در راستای ايجاد برخورد در منطقه عمل ميكند.
امروز در عرصه داخلی با تشكيلات سازمان يافتهای مواجهايم كه يكسال پيش به صورت سلسله مراتبی ايجاد شده است. ما با سازمان يافتگی طرف مقابل مخالف نيستيم؛ اما با اين كه امكانات حكومتی در اختيار يك جناح قرار بگيرد، موافق نيستيم و اين اتفاقی است كه افتاده و طرف مقابل ما از طريق سازمانی، خود را مجهز كرده است. اين امر در انتخابات شوراها و رياست جمهوری خود را نشان داد.

[Rasputin]

معاون آسيا و اقيانوسيه و کشورهای مشترک المنافع وزارت امور خارجه با ابراز تاسف نسبت به عدم رعايت قوانين زيست محيطی در سواحل و دريای خزر گفت: ورود بی رويه سموم و آلاينده های خانگی ، کشاورزی و صنعتی از طريق رودخانه ها به دريای خزر ، تخليه پساب های صنعتی توسط کارخانه ها ، حفاری ، ورود مواد آلی به داخل آب و نيز ورود ناخواسته آبزيان غير بومی ، سلامت اين اکوسيستم بی نظير در منطقه را به مخاطره انداخته است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری مهر ، دکتر مهدی صفری در مراسم اجرايی شدن کنواسيون حفاظت از محيط زيست دريای خزر افزود: به اجرا درآمدن کنوانسيون تهران نمونه ای موفق از خرد جمعی آدميان در مقابله با چالش هايی است که خود مسبب ايجاد آن بوده و بقای عمر تمامی گونه های جاندار را در کره خاکی به خطر انداخته بودند.

وی ادامه داد: در مرحله کنونی رسيدن به اهداف کنوانسيون تهران در گرو تکميل نظام حقوقی ناظر بر محيط زيست خزر از طريق پروتکل های الحاقی به اين کنوانسيون و تدوين اسناد ديگر و نيز پايبندی و اهتمام کشورهای ساحلی به انجام وظايف و تکاليف مندرج در اين اسناد است.

صفری با ابراز تاسف نسبت به عدم رعايت قوانين زيست محيطی در سواحل و دريای خزر گفت: ورود بی رويه سموم و آلاينده های خانگی ، کشاورزی و صنعتی از طريق رودخانه ها به دريای خزر ، تخليه پساب های صنعتی حاوی فلزات سنگين و مواد شيميايی دفع شده توسط کارخانه ها ، حفاری و توسعه غير اصولی ميادين حاوی ذخاير هيدروکربوری و در نتيجه ورود مواد آلی به داخل آب و نيز ورود ناخواسته آبزيان غير بومی که تعادل زيست بوم خزر را تهديد می کند ، از جمله عواملی است که سلامت اين اکوسيستم بی نظير را در اين منطقه به مخاطره انداخته اند.

وی گفت: روز 21 مرداد بنام روز خزر در تاريخ دريای خزر به عنوان روزی پر برکت و مهم ثبت شده و در راستای آن اجرای کنوانسيون تهران تاثيرات مثبتی بر وضعيت محيطی دريای خزر خواهد گذاشت.

به گفته صفری ، برای نخستين بار است که توافقی بين پنج کشور ساحلی اين دريا از طريق اتفاق آراء حاصل شده و به مرحله اجرا رسيده و همين امر نويد بخش آينده ای روشن در زمينه همکاری دول منطقه خزر در ساير زمينه هاست.

به گفته معاون آسيا و اقيانوسيه و کشورهای مشترک المنافع وزارت امور خارجه ، کنواسيون تهران نقش مهمی در ضابطه مند کردن روابط و فعاليت ها در پهنه آبی خزر خواهد داشت. زيرا ماهيت محيط زيست خزر به لحاظ ماهيتی با مسائلی از قبيل فعاليت های اکتشاف ، حفاری ، انتقال انرژی و به طور کلی رژيم حقوقی حاکم بر اين دريا گره خورده و اميدواريم در آينده نزديک شاهد عملی شدن توافق نامه های مشابه درباره ديگر مسائل دريای خزر در
بين کشورهای اين دريا باشيم.

صفری با اشاره به جايگاه ويژه دريای خزر برای جمهوری اسلامی ايران اظهار داشت: ايران قديمی ترين تمدن و دولت حاشيه اين دريا را شکل داده و سابقه حضور تاريخی بيشتری نسبت به ديگر کشورهای دريای خزر دارد.

وی افزود: ايران همواره يکی از دوطرف اصلی قراردادهای منعهده در اين پهنه آبی بوده و امروز نيز در قالب سه استان بزرگ ساحل نشينان کثيری را در خود جای داده است.

صفری با بيان اينکه بيشترين سهم گردشگران دريای خزر به ايران تعلق دارد ابراز کرد: همه ساله سواحل ايران بيشترين تعداد گردشگران را به خود اختصاص داده و واجد مراکز گردشگری و تفريحی بيشماری است.

وی همچنين با اشاره به جايگاه ويژه ايران در مسائل اقتصادی خزر افزود: مسائل اقتصادی دريای خزر بويژه در زمينه های شيلات، تجارت و حمل و نقل و کشتيراني، در ابعاد مختلف برای ايران جايگاه مخصوصی دارد علاوه بر آن تضمين
امنيت، صلح و ثبات در خزر باعث می شود که ايران مسائل اين حوزه با دقت پيگيری و در اين زمينه فعالانه ايفای نقش کند.

معاون آسيا و اقيانوسيه و کشورهای مشترک المنافع وزارت امور خارجه ، آلودگی های موجود در دريای خزر را ناشی از فعاليت های انسانی دانست و گفت: انسانی بودن منشا اين آلودگی ها پديده ای دو سويه است که بيم و اميد را به طور همزمان در دل زنده می کند.

وی افزود: با ادامه و تشديد روندهای فعلی اين خطر وجود دارد که تنوع زيستی جانداران وابسته به اين دريای بسته ، بيش از پيش به خطر می افتد. چراکه در صورت وخيم تر شدن وضع موجود ، زيست موجودات در اين دريا پايان يافته و خزر به دريايی مرده تبديل می شود.

صفری گفت: در صورت اتخاذ سياست ها و روش های مناسب ، می توان از وخامت بيشتر وضع محيط زيست خزر جلوگيری کرده و پس از آن به فکر بهبود وضعيت و ارتقای زيست محيطی اين دريا بود.

معاون آسيا و اقيانوسيه و کشورهای مشترک المنافع وزارت امور خارجه گفت: حمايت ، حفظ و استفاده معقول و پايدار از منابع زنده دريای خزر در مقابل منابع آلودگی ، از مهم ترين اهدافی است که در کنوانسيون تهران دنبال می شود.

وی تصريح کرد: بر اساس ماده 33 سند مذکور ، 90 روز پس از تصويب اين کنوانسيون در پارلمان آخرين کشور ساحلی (جمهوری آذربايجان) ، اين سند به مرحله اجرا درخواهد آمد.

[Rasputin]

عضو هيات نظارت بر مطبوعات گفت: راى هيات نظارت مطبوعات براى تغيير مدير مسؤول روزنامه شرق در واقع نوعى ارفاق به اين روزنامه است وگرنه قرار بود شرق توقيف شود.

به گزارش خبرنگار پارلمانى" ايلنا" حسن كامران، نماينده اصفهان در مجلسهفتم در جمع خبرنگاران پارلمانى در مورد راى هيات نظارت مطبوعات براى تغيير مدير مسؤول روزنامه شرق تصريح كرد: در هر روزنامهاى صاحبامتياز و مدير مسؤول جداگانه وجود دارد و در بعضى نشريات صاحبامتياز و مدير مسؤول يكى است.

وى افزود: در روزنامه شرق صاحب امتياز و مدير مسؤول يك نفر است و بحث تعويض مدير مسؤول روزنامه شرق كار به الان ندارد و مربوط به يك ماه پيش (زمانى كه رحمانيان مدير مسؤول شرق در سفر حج بود) است، راى هيات نظارت در واقع اقدام به توهين روزنامه شرق به سردار آذربايجان بر ميگردد.

عضو هيات نظارت بر مطبوعات ادامه داد: در آن زمان هيات نظارت بر مطبوعات در جلسه خود به اين نتيجه رسيد كه در رابطه با بحث روزنامه شرق حداقل مدير مسوول آن عوض شود كه اين اقدام در واقع در يك حالت شفاهى و كدخدامنشى و نوعى ارفاق به اين روزنامه بود اما دست اندركاران روزنامه شرق گوش نكردند.

وى افزود: پس از چند بار تذكر شفاهى چون هيات نظارت پيگير اجراى مصوبات خود است، مجددا آن را يادآور شد و چون اجرا نشد، اعلام كرد كه روزنامه شرق تا يك ماه فرصت دارد، مدير مسوول جديد خود را معرفى كند.

كامران با تاكيد بر اينكه اين اقدام از اختيارات هيات نظارت بر مطبوعات است، گفت: هيات نظارت بر مطبوعات نه فقط در رابطه با روزنامه شرق بلكه هرچه را مصوب كند، بايد اجرا شود.

وى در مورد رفع توقيف روزنامه ايران گفت: روزنامه ايران بايد منتظر راى دادگاه بماند.

[Rasputin]

كاندوليزا رايس، وزير امور خارجهى آمريكا در گفتوگو با شبكهى خبرى فاكس نيوز گفت: بارها گفتهام ايران يك تهديد بسيار بزرگ استراتژيك است و ما بايد با اين تهديد استراتژيك برخورد كنيم.

وى افزود: اگر ايران به قطعنامهى شوراى امنيت كه دربارهى برنامهى هستهيياش تصويب شده پاسخ ندهد، بسيار اهميت دارد كه ما با قعطنامهاى ديگر پيش رويم كه اعمال تحريمها را آغاز كند.

رايس با متهم كردن ايران به دنبال كردن برنامهى سلاحهاى كشتار جمعى گفت: فكر ميكنم اهميت دارد كه استفاده از معيارهاى مالى را آغاز كنيم تا براى ايران پرداختن به حمايت از سلاحهاى كشتار جمعى و اشاعه، مشكل شود.

وزير امور خارجهى آمريكا در ادامه، ايران را حامى تروريسم خواند و مدعى شد: جامعهى جهانى بايد در برابر ايران كه يك كشور حامى ترور، بانكدار مركزى واقعى تروريسم و عامل بيثباتى در سيستم بينالمللى است، بايستد.

وى بار ديگر گفت كه رييس جمهور آمريكا هيچ گزينهاى را از روى ميز كنار نميگذارد و در ادامه با بيان اين كه ايران از تصويب قطعنامهى شوراى امنيت كه به همراه روسيه و چين تصويب شده، متعجب است، افزود: بنابراين اگر در تاريخ 31 ماه اوت (9 شهريور) پاسخى از جانب ايران مطرح نشود، ما به سوى قطعنامهاى ديگر حركت خواهيم كرد.

[Rasputin]

18 نفر از كارگران واحد تنظيف كشتارگاه صنعتى كرمان به دليل عدم پرداخت 5 ماه حقوق در محل درب ورودى شهردارى كرمان تجمع كردند.
به گزارش ايلنا از مركز كرمان، اين كارگران چهار روز است كه در اعتصاب به سر مى برند و خواسته اصلى آنان پرداخت حقوق 4 ماهه اشان است .
كارگران اعلام كردند: آب آشاميدنى آنان از استخر روباز محوطه تامين ميشود كه به لحاظ آلودگى آب تعدادى از آنان چندين بار دچار مسموميت شده اند.
آنان گفتند: به دليل وضعيت نامناسب بهداشتى محيط كار و نداشتن دستكش دستهايمان دچار قارچ پوستى شده و به همين علت دو نفر از همكاران ما مبتلا به بيمارى تب مالت شدهاند و بدون دريافت هيچگونه خسارتى خانه نشين شدهاند .
يكى از اين كارگران مى گويد : بنويسيد كه آقاى رئيسجمهور فقط شعار مى دهد از عدالت دم ميزند و ميخواهد از حقوق كارگران دفاع كند پس چرا وضع ما اينگونه است اين كجايش عدالت است رئيسجمهور ميگويد : دفتر كار مديران من روى مردم باز است پس چرا جلوى درب ورودى شهردارى كرمان نگهبان گذاشته اند و ما را راه نميدهند تا مشكلاتمان را با مسوولين در ميان بگذاريم .
آنان گفتند : تعداد 25 نفر از ما در آذرماه 84 بدون بستن قرارداد با شهردارى در كشتارگاه مشغول به كار شدند و بعد از مبتلا شدن دو نفر از همكارانمان به تب مالت و ترك كار پنج نفر , 18 نفر از ما در بدترين شرايط كارى بعد از به عهده گرفتن مسوليت كار توسط شركتى تحت عنوان شهر خدمت حقوق و حق بيمه سه ماهه زمستان سال گذشته پرداخت ولى متاسفانه به دليل فسخ قرارداد با شركت مذكور توسط شهر دارى كرمان از فروردين ماه سال جارى حق بيمه ما قطع و دستمزد 5 ماه گذشته پرداخت نشده است .

[Rasputin]

رمضانی به دليل خواندن ويژه نامه نشريه دانشجويی قيزيل اوزن (با محوريت نقض حقوق بشر در موردعباس لسانی)توسط نيروی انتظامی اردبيل مورد ضرب وشتم شديد قرار گرفت وبازداشت شد
محمد رمضانی يکی از مسافران شهرستان آستارا به هنگام عزيمت به اين شهردر اردبيل، به دليل دردست داشتن نشريه دانشجوئی قيزل اوزن (دانشگاه زنجان)، توسط نيروی انتظامی به مدت 8 ساعت بازداشت و به شدت ضرب و شتم شد. رمضانی که خود يکی از ترکان هويت طلب آذربايجان می باشد در حالی دستگير شده است که مشغول مطالعه ويژه نامه ,عباس لسانی فعال هويت طلب ترک,که توسط نشريه دانشجويی قيزيل اوزن دانشگاه زنجان چندی پيش منتشر شده بود، بوده است و در محل پارک ساحلی اردبيل مورد حمله چنين نفر از اين ماموران قرار گرفته است وبازداشت وضرب و شتم شده است
لازم به ذکر است که نشريه دانشجويی قيزيل اوزن در آبان ماه 1384اقدام به چاپ مجله ای با محوريت نقض حقوق بشر در مورد ترکان آذربايجان وبالاخص در مورد عباس لسانی فعال هويت طلب ترک دراردبيل نمودکه باعث توقيف 6ماهه اين نشريه در دانشگاه زنجان ودستگيری ريحانه پورغنی مدير مسئول اين نشريه در زنجان وياشار حکاک پور عضو شورای سردبيری اين نشريه در مراغه توسط اداره اطلاعات در بهمن ماه 84 گرديد

[Rasputin]

عفرايم اسنه ژنرال بازنشسته اسرائيلی می گويد که جنگ بين ايران و اسرائيل غيرقابل اجتناب است. اين ژنرال 62 ساله اسرائيلی که در زمان نخست وزيری ايهود باراک يکی از مقامات عاليرتبه وزارت دفاع اسرائيل بوده، گفته است که از سال 1993 به سران اسرائيل هشدار داده که ايران تنها دشمن اسرائيل است که حيات اسرائيل را تهديد می کند.
اين ژنرال اسرائيلی در گفت و گو با نشريه آمريکايی "نيوز ماکس" گفته است: من در زمان عقبنشينی اسرائيل از جنوب لبنان در سال 2000 هشدار دادم که عقب نشينی يکجانبه اسرائيل از لبنان موجب آمدن حزبالله به نزديکی مرزهای اسرائيل ميشود.

وی در ادامه اظهارات خود گفته است: هنگامی که همه سياستمداران اسرائيل يکصدا ميگفتند که بياييد از گرداب لبنان خارج شويم من تنها صدايی بودم که گفتم اين گرداب به دنبال شما خواهد آمد.

اين ژنرال بازنشسته اسرائيلی که از نيروهای يگانهای ذخيره اسرائيل است که به صورت داوطلب بار ديگر وارد ارتش شده با اشاره به درگيريهای ميان حزبالله و اسرائيل گفته است: من در آن زمان گفتم که ما نبايد از لبنان عقبنشينی کنيم چرا که موشکهای حزبالله ما را وادار به حمله به لبنان و اجرای يک عمليات زمينی گسترده ميکند، کاری که هم اکنون در حال انجام آن هستيم.

وی در بخش ديگری از اين مصاحبه گفت است که بر اين باور است جنگ اخير اسرائيل با لبنان در حقيقت جنگ ايران عليه اسرائيل است. اين ژنرال اسرائيلی در ادامه اظهارات خود بدون اشاره به اينکه اسرائيل برای حمله به لبنان برنامه قبلی داشته و در راستای سياستهای جنگ روانی خود سعی ميکند اين جنگ را جنگی تحميلی از سوی حزبالله به خود نشان بدهد گفته است: من شکی ندارم بعد از اينکه اين دور از جنگ تمام شد، دور ديگری آغاز خواهد شد چرا که جنگ با ايران تمام نشده است. هنگامی که رئيسجمهور چهارمين توليد کننده نفت جهان دائماً در اظهارات خود ميگويد که اسرائيل بايد از نقشه جهان محو شود، رويارويی غير قابل اجتناب است.