-
-
Comment
-
Comment
-
HAROOOOOOOOOOOMEEEEEEEEE, IN KAAARHAAAAAAAAA RO NAKONIDDDDDDDDDDD. ASTAGHFORELLAHHHHHHHHHH
Comment
-
گزارش از تهران: از چهار گوشه تهران و از هر نقطه ای صداهای مهیب انفجار و ترقه های بمب که بعضی شان ساختمان ها را بلرزه در میاورد بگوش میرسد. در منطقه تهران پارس با اینکه نیروهای انتظامی از صبح امروز مستقر هستند ولی تراکم جمعیت بصورت کوپه ای و سیال این نیروها را به عواملی تماشاچی مبدل کرده است. جوانان از لای جمعیت ترقه های خود را پرتاب میکنند. حتی نارنجک های دست ساز باعث میشود تا نیروهای انتظامی با همه تجهیزاتی که در اختیار دارند در نقطه ای کز کنند و بجای سرکوبی مراقب خودشان باشند. درهمین منطقه و حواشی آن شعله های آتش زبانه میکشد. این آتش ها بجای بوته با انباشت هیزم و کارتن و انواع مواد سوزنده برپا شده است. در منطقه شهرک غرب و سعادت آباد نیز وضعیت دست کمی از تهران پارس ندارد. در این مناطق شرایط بگونه ای است که هرگونه ابتکار عمل را از دست نیروهای سرکوبگر گرفته و آنها را واداشته تا فقط بفکر سلامت خودشان باشند. مشاهدات حکایت از این دارد که اگر چنین وضعیتی فقط 2 روز ادامه پیدا کند، هیچ معلوم نیست که وضعیت رژیم اسلامی چگونه رقم بخورد !؟ شاید این سئوال هم اکنون در ذهن کارگزاران رژیم متبادر باشد. در منطقه هفت حوض نارمک شلوغی غیر متراکم و کپه ای بگونه ای است که کنترل آن بکلی از دست نیروهای انتظامی و امنیتی خارج شده و به فاصله هر یک دقیقه یا کمتر ترقه های بمب لرزه بر اندام نیروهای انتظامی می اندازد و باعث می شود تا آنها از ماندن در یک نقطه پرهیز کنند. چون هر لحظه ممکن است که با آمدن یک نارنجک یا ترقه بزرگ که با سنگ ریزه های بسیار ساخته میشود موجبات کور شدن یا نقص عضو آنها را فراهم سازد. گزارشها حکایت از آن دارد که در منطقه جنوبی تهران مثل جوادیه و منطقه قلعه مرغی – نازی آباد وغیرو وضعیت هزار بار بدتر از آن چیزی است که در شمال وغرب و شرق تهران جریان دارد. در یک کلمه میتوان گفت، مراسم چهارشنبه سوری امسال با آتش خشم مردم بمیدان جنگ، براستی به جنگی تمام عیار علیه رژیم جمهوری اسلامی مبدل شده است. خدا کند که ملایان حاکم و نیروهای سرکوبگر آن با هر تعریف و توصیفی و با هر لباسی و با هر عنوانی از وضعی که امروز بر تهران حاکم است درس گرفته و خشم فرونهفته مردم خاصه جوانان کشور را بخوبی دریابند.
Comment
-
تاریخ و سنن هر ملتی شناسنامه آن ملت است. در این میان تاریخ سرزمین ایران سرشار است از بلبلان شیرین نفسی همچون مولوی، سعدی و حافظ که در وصف سنت هایی همچون نوروز چنان نغمه سرایی کرده اند که عطر نفسشان همواره مشام جهانیان را نیز مملو از بوی سوسن و سنبل می کند.
نوروز این یگانه ترین روز و شیرین ترین یادگاری است که از اجداد ما برایمان به امانت مانده است. بنابراین آگاهی از چگونگی برگزاری جشن ها و آئین های این سنت دیرین و صمیمی حداقل وظیفه ملی است که بر دوش ما قرار دارد.
چهارشنبه سوری
چهارشنبه سوری مرکب از چهارشنبه و سوری جشنی است که در غروب سه شنبه آخر سال خورشیدی برپا می کنند و برای رسیدن به سعادت و سلامت در سال نو آتش می افروزند و از روی آن می پرند.
واژه چهارشنبه سوری نزد اقوام ایرانی متفاوت است، خراسانی ها به آن چهارشنبه سوری می گویند، اصفهانی ها چهارشنبه سرخی، شیرازی ها و بندرعباسی ها چهارشنبه آخر سال، لاریجانی ها چهارشنبه شوری، مازندرانی ها و مردم گرمسار آخر چهارشنبه و در گویش سمنانی، کردی، لری و لکی چهارشنبه سوری، البته سور به معنای سرخ و در گویش خوری که از گویش های ریشه دار ایران مرکزی است چهارشنبه شهری به همان سرخ و در آذربایجان توز چهارشنبه، توز به معنای رنگ توسی، گیلانیان گول چهارشنبه یعنی چهارشنبه آتشین و در کردستان کول چهارشنبه به معنای خاکستر می گویند.
رسم آتش افروزی
همه پاس داران فرهنگ ملی ایران برآنند که در سراسر ایران و نزد همه اقوام ایرانی زیباترین و قدیمی ترین آداب مربوط به چهارشنبه سوری، آتش افروزی و پریدن از روی آن است به همین خاطر عصر سه شنبه آخر سال که فردایش چهارشنبه است کوپه های هیزم را روی هم می گذارند و خورشید که غروب کرد، توده های هیزم را در حیاط خانه یا در کوچه یا در میدان باز، آتش می زنند. در برخی جاها هیزم ها را سه کوپه می کنند و در برخی جاهای دیگر هیزم بیشتری می گذارند و در هنگام پریدن از روی کوپه های آتش می گویند:
زردی من از تو
سرخی تو از من
سپس خاکستر آتش را جمع کرده کنار دیواری می ریزند. کسی که خاکستر را می برد هنگام بازگشت، در می زند. از درون خانه می پرسند کیه؟ می گوید: منم، می پرسند: از کجا می آیی؟ می گوید: عروسی، می پرسند: چی چی آوردی؟ می گوید: تندرستی.
در بسیاری از شهرها و روستاهای ایران، اسپند و کندر را برای رفع چشم زخم و تنگ نظری، بر آتش چهارشنبه سوری می ریزند و ترانه می خوانند و به آتش چهارشنبه سوری فوت نمی کنند و می گذارند تا خودش خاموش شود چرا که آتش و نوروز و چراغ سفره نوروزی را نباید خاموش کرد چون فوت کردن در آتش در ریشه آئین باستانی گناهی بس بزرگ بود چون آتش بسیار گرامی و نماینده فروغ ایزدی شمرده می شود.
در بیشتر روستاهای ایران مردم بر این باورند که خاکستر آتش چهارشنبه سوری را باید یک دختر نابالغ جمع کند و بیرون ببرد و سر چهارراه بریزد تا باد آن را ببرد و بر این باورند که با این کار پلیدی را دور کرده اند و شادی و تندرستی به خانه آورده اند.
آجیل چهارشنبه سوری
آجیل چهارشنبه سوری ریشه در آئین باستان دارد، این آ جیل مشکل گشا معمولاً از هفت نوع میوه خشک تشکیل شده است.
در خراسان آجیل چهارشنبه سوری بی نمک است مانند انجیر، کشمش، خرما، خشکه توت، فندق، پسته و بادام خام که خوردن این هفت آجیل بی نمک در آن شب شگون دارد.
در روستاهای ارومیه کشمش، مویز، گردو، بادام، سنجد، خرما، انجیر، شیرینی، آب نبات، آینه و سکه قرار می دهند و همه چراغ ها را روشن می کنند.
در برخی شهرهای ایران بازارها را در شب چهارشنبه سوری چراغانی می کنند و به طور کلی در سراسر ایران آجیل چهارشنبه سوری مجموعه ای است از دانه های خشک و میوه های خشک.
اسپندسوزی
در بسیاری از شهرها و روستاهای ایران و چه بسا در همه جای این سرزمین که این آئین را گرامی می دارند در آتش چهارشنبه سوری اسپند می ریزند تا چشم بد و آفات و بلایای زمینی و آسمانی را از خود دور کرده باشند. دود کردن و بخور دادن ریشه در آئین باستان دارد و از دیرباز اقوام آریایی با دود و بخور رابطه ای معنوی و اسطوره ای داشته اند، آتش و دود و دعا و بخور هماره دیوان و اهریمنان و آفات اهریمنی را از زندگی و خانه و کاشانه آریایی می رمانده است...
کوزه شکنی
یکی از آئین های چهارشنبه سوری، کوزه شکنی است که به معنای زدودن رنج و اندوه و نحوست و شومی و تنگدستی و سیه روزی است. در بسیاری از جاهای ایران، کوزه ای پر از آب از بام بر آتش می افکنند و در بسیاری از جاها، کوزه شکنی را با آدابی بر سر می چرخانند و به کوچه و برزن می اندازند. در روزگاری که کوزه ظرف آب بود و همه مردم ایران در خانه کوزه داشتند هر سال در هنگام چهارشنبه سوری کوزه های آب کهنه را می شکستند و کوزه نو می خریدند.
شال اندازی
در بسیاری از مکان های ایران، رسم بر این است که شب یلدا و شب چهارشنبه سوری از بام خانه یا از دودکش گنبد خانه ها، ریسمان و دستمال یا شالی به درون خانه روانه می کنند و چیزی می دهند و چیزی می گیرند.
این رسم بیشتر در میان جوانان و نامزدان رایج است که فرصت را غنیمت شمرده از دختر مورد نظرشان و خانواده اش پاسخ مثبت یا منفی دریافت می دارند و کسانی که شال را می اندازند دیده نمی شوند و نباید شناخته شوند.
بخت گشایی
بخت گشایی، مشکل گشایی و گره گشایی، بخشی از آئین های معنوی ایرانی است که در بیشتر جاهای ایران معمول است. این آئین ویژه دخترانی است که به هر دلیلی تاکنون ازدواج نکرده اند. شیوه ای که در بیشتر جاهای ایران شناخته شده و معمول است بخت گشایی از راه قفل گشایی است و آن آویختن دستمال، شال یا نخی به گردن و دو سر آن را به قفلی گره زدن است، کلید قفل را به زنجیری می بندند و به گردن می آویزند و سر چهار راه یا کوچه ای به انتظار رهگذری که باید مرد باشد می نشینند و از او می خواهند تا با کلید قفل را باز کند تا بدین سان بخت بسته دختر باز شود.
فال گیری
فال گیری نزد اقوام آریایی و در آئین باستان بسیار رواج داشته است. یکی از آئین های شب یلدا و چهارشنبه سوری و نوروز فالگیری است که به دیوان حافظ تفألی می زنند و گاه به میراث باستانی به فال روی می آورند مانند فال کوزه و فال گوشی.
فال کوزه هنوز در میان پیروان آئین باستان رایج است. فال کوزه را بیشتر در نوروز می گیرند، فال گوش نیز میراث آریایی باستان می باشد که در آن کسانی که نیازی یا حاجتی یا پرسشی از آینده دارند نیت می کنند و به کوچه می روند و در گوشه ای می ایستند و به سخنان رهگذران گوش می دهند و بدین سان فال خویش را می گیرند.
شام چهارشنبه سوری
آش چهارشنبه سوری، آش مراد است، این باور دیرینه ایرانی است که در بسیاری از جاهای ایران در شب یا روز چهارشنبه سوری آش می پزند و نذر می کنند. در خراسان به جای آش چهارگونه پلو می پزند؛ رشته پلو، زرشک پلو، عدس پلو و ماش پلو. در برخی شهرهای آذربایجان نیز به جای آش، پلو می پزند، در ارومیه کوفته می پزند و در بندرعباس پس از خوردن شام در سفره نان و پیاز و نمک می گذارند و آن را در لیف درخت خرما قرار می دهند و تا بامداد روز چهارشنبه دست به آن نمی زنند تا خیر و برکت از خانه شان نرود. مردم بندرعباس حلوا و کلوچه مخصوص درست می کنند و در اصفهان آش رشته می پزند و آن را به همسایه ها می دهند. در مازندران در شب چهارشنبه سوری زنان گندم خیس می کنند و روز چهارشنبه با آن و چند گونه سبزی صحرایی آش می پزند و به آن کال چارشنبه گندم آش می گویند.
Comment
-
Agha happy 4shanbe soori everyone.
Sia az atish paridi ya na?
born to be successful.Comment
Tweet
Comment